Coraz częściej zdarza się, że pracownik podejmuje zatrudnienie na podstawie więcej niż jednej umowy. Taka sytuacja zazwyczaj jest podyktowana jego sytuacją finansową albo specyfiką zawodu. Istnieją także przypadki, w których pracownik zostaje zatrudniony na dwa etaty u tego samego pracodawcy, co najczęściej wynika z różnych rodzajów wykonywanych obowiązków.
Bez względu na przyczyny podejmowania takiej decyzji przez pracownika, a także na to, czy ma on wiele umów z jednym pracodawcą, czy z kilkoma, istotne jest, aby wiedzieć jakie przepisy obowiązują w takiej sytuacji.
Czy można pracować na dwa etaty?
Polskie prawo dopuszcza możliwość pracy na więcej niż jeden etat. Pracownik może podjąć się obsadzenia drugiego stanowiska w pełnym wymiarze godzin u tego samego pracodawcy, ale również ma możliwość poszukania dodatkowego zatrudnienia w innym miejscu. W kodeksie pracy nie ma określonej liczby umów, które można zawrzeć jednocześnie.
Jak pracować na dwa etaty? Łączenie pracy w wielu miejscach jednocześnie wymaga dbania o dobre samopoczucie oraz własne zdrowie. Praca na dwóch etatach wiąże się ze sporym obciążeniem psychicznym i fizycznym, co w konsekwencji może prowadzić do wypalenia zawodowego. Dlatego niezwykle istotne jest, aby mądrze planować czas, a także zapewniać sobie przerwy na odpoczynek oraz regenerację.
Należy także pamiętać o przepisach dotyczących czasu pracy, które mówią o tym, że dobowo nie może on przekroczyć 8 godzin, a tygodniowo – 40 godzin. Istotne jest również zapoznanie się z zapisami o zakazie konkurencji, które, w tej samej branży, mogą ograniczać dodatkowe zatrudnienie.
Na ile etatów można pracować?
Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami pracownik ma możliwość podjęcia pracy na etacie u dwóch różnych pracodawców bez żadnych przeszkód. Na ten moment nie ma określonej maksymalnej liczby umów, które można posiadać jednocześnie – niezależnie od tego, czy jest to zatrudnienie w pełnym, czy w niepełnym wymiarze godzin.
W związku z tym pracownik, który dysponuje czasem i ma chęci, może bez problemu zatrudnić się w kolejnej firmie. Z perspektywy prawnej nie ma również obowiązku informowania pierwszego pracodawcy o podjęciu nowej pracy.
Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest sytuacja, w której pracownik chce realizować obowiązki zawodowe w tej samej branży, a wcześniej podpisał umowę lojalnościową o zakazie konkurencji. W takim przypadku praca na kolejny etat będzie niemożliwa.
Praca na dwa etaty a lata pracy
Do stażu pracy pracownika zaliczają się wszystkie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne, które na podstawie odrębnych przepisów mogą zostać wliczone do stażu. Należą do nich między innymi wybrane odcinki poświęcone pracy w rolnictwie czy czasy pobierania zasiłku dla bezrobotnych.
Należy zwrócić uwagę na to, że zakończone okresy zatrudnienia nie są sumowane. W sytuacji, gdy dany odcinek czasu poświęcony pracy pokrywa się w całości lub częściowo z innym, do stażu zalicza się jeden z nich oraz część drugiego. Bierze się pod uwag ten fragment, który nie nachodzi na pierwszy, czyli przypada po lub przed nawiązaniem zaliczonego w całości okresu zatrudnienia.
Praca na dwóch etatach u różnych pracodawców
Przepisy prawa pracy pozwalają na zatrudnienie u dwóch różnych pracodawców, nawet na dwa pełne etaty, bez żadnych ograniczeń prawnych. Pracownik nie ma obowiązku informować przełożonego o realizacji obowiązków zawodowych na drugim stanowisku. Jedynym ograniczeniem może okazać się klauzula o zakazie konkurencji, która zabrania podjęcia pracy w pokrewnej lub tej samej branży.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że niektóre zawody, z uwagi na specyfikę wykonywanej pracy, mogą być objęte dodatkowymi ograniczeniami dotyczącymi realizacji obowiązków zawodowych na więcej niż jednym etacie. Dobrym przykładem takiej sytuacji są zawodowi kierowcy.
Konkretna ustawa nakłada na pracodawcę obowiązek ewidencjonowania czasu pracy kierowcy. Co więcej, musi on także uzyskać pisemne oświadczenie o wymiarze zatrudnienia, braku zatrudnienia w innym miejscu, a także średniej liczbie godzin tygodniowo, w których pracownik wykonuje przewozy drogowe lub inne czynności niezwiązane z umową.